Op een dag werd ik gevraagd om een online teamdag te animeren rond het thema verbinding. Ik zocht wat dingen bij elkaar en kwam op dit filmpje van Brené Brown. Ik maakte mijn voorstel. Net als in het filmpje kwam de reactie dat ik dat thema van 'kwetsbaarheid' wel mocht aanraken - verbòden was het zeker niet- maar dan moest ik het wel heel goed kaderen. Want dat kwetsbaar zijn, dat waren ze niet gewoon. Zelf heb ik ook graag controle, word ik niet graag onverwacht in mijn ondergoed gezet, dus ik vond dat niet zo vreemd.
Ik suggereerde een oefening met muziek. De verantwoordelijke trok het open tot 'kunst'. Elke deelnemer zou een fragment doorsturen, een beeld of een stuk muziek. Iets wat hem of haar had geraakt. Een eerste contact met kunst. Gespannen zaten we allemaal naar het scherm te turen. En wat er toen gebeurde... alle registers van persoonlijke authenticiteit gingen open. Mensen deelden intieme ervaringen, momenten van ontroering, stukken uit hun leven. De groep warmde zienderogen op bij het beleven van zoveel inspiratie, zoveel eerlijkheid.
Dat viel nogal mee met die kwetsbaarheid, zei ik bij het einde van de oefening en ik kreeg een heel scherm open blikken terug. Zelf ik voelde me als buitenstaander helemaal opgeladen en geïnspireerd, dus ik kan me voorstellen dat het voor de deelnemers ook zo moet hebben gevoeld. Kunst doet dat met mensen.
Met het I K S P L O S I E willen we de deelnemers in contact brengen met die intrigerende balans tussen kwetsbaar en veiligheid. Het programma bevat impro-theater, schrijven en beeldende creatieve oefeningen, we lezen verhalen, doen lichaamswerk en verwerken in bewustzijn in de eigen schaduwen. Allemaal dingen die ons rijp maken om veilig te zijn in onze eigen huls, in kwetsbaarheid en daardoor krachtig en authentiek.
Meer weten? www.iksplosie.com
Hier delen we graag het filmpje.