top of page
Foto van schrijverKristien De Wolf

Een waakveld zit vol wijsheid

Bijgewerkt op: 22 mei 2023

Over intuïtie, de kracht van een groep en thètagolven


Ik zit met gespannen aandacht te wachten, samen met acht anderen, die ook vol verwachting naar de leraar kijken. We gaan van alles leren is er beloofd. Channeling, kwantumveld, mijn oren tuiten, mijn hart jubelt. Nieuwe dingen, het onbekende, ik ben er aan verslingerd zoals anderen aan taart of ijs. Van vooroordelen of weerstand heb ik nooit last, integendeel. Verturing where no man has gone before. Bel mij op, ik ga mee.


Wel weet ik dat het bij deze leraar altijd anders uitdraait, dat de lessen altijd gericht zijn op ontwikkeling, bewustzijnsverruiming, verbinden met het grotere geheel. En dat we dus niet gaan leren om een rode Ford Mustang te manifesteren, wat wel een beetje jammer is natuurlijk.


In plaats van te channelen - ‘Ga niet smossen in het astrale veld, blijf daar ver vandaan', zegt de leraar, ‘Je hebt het ook niet nodig' - gaan we aan de slag met onze intuïtie en de thètagolven in ons eigen brein. In groepen van vier of vijf gaan we 'zonder na te denken' antwoorden geven op vragen die worden gesteld door de groep. Gewoon zeggen wat in je opkomt, wat je ‘binnen krijgt’. Ik ben mild sceptisch, niet omdat ik niet geloof dat het mogelijk is, wel omdat ik niet geloof dat ikzelf ooit mijn gedachten stil krijg, zonder een klop op mijn kop. Een beetje bang om door de mand te vallen, probeer ik het uiteraard toch. De omgeving is helemaal veilig en op falen berekend. Met mijn oogjes dicht wacht ik op de vragen die gaan komen en val van mijn stoel van wat er bij me naar boven komt. Eén woord blijft hangen: 'toxische vrouwelijkheid'. Verder geen uitleg. Daar sta je dan. Is het iets om op te zoeken, om op te letten bij mezelf? Ik weet het niet, het lijkt wel van elders in mijn brein te zijn geland. Het sluit wel enigszins aan bij een gevoel van weerstand dat ik soms heb bij het ongenuanceerd verheerlijken van het vrouwelijke. Misschien heb ik daar iets mee te doen en is dit woord een spoor. Ook bij de anderen komen er interessante en soms ook mooie dingen naar boven. Hoe totaler de overgave, hoe zuiverder het resultaat.


Al vlug maak ik de brug naar de ervaringen die ik al had met de waaknachten die ik bijwoonde. Ook daar komt er, nadat het geraas in mijn hoofd door de sluimerende tijd en de ruisende wind is gedempt, steevast één zinnetje naar boven. Deze zinnetjes overstijgen mijn bewuste weten en blinken uit door eenvoud: ‘Zoek niet naar wat je altijd al had’, ‘Jij zorgt en er wordt voor jou gezorgd’, ‘Bouw het zelf’. Ik ben mijn eigen orakel, als de omstandigheden ideaal zijn.


Dit lukt me echter veel beter met anderen in de buurt dan alleen. Er is er ook een groot verschil in de zuiverheid van de boodschap. Toen ik ooit helemaal alleen zat in mijn eerste waaknacht, was ik oeverloos blij nadien, maar er was niemand om te delen en ik herinner me geen zinnetje, geen kleine wijsheid waarmee ik echt iets kon aanvangen. Dat gebeurt steevast wel als er in de verte van het waakveld nog andere warmbloedige mensen aanwezig zijn.


Ik leg deze observatie voor aan de leraar en zo komen we vanzelf bij het kwantumveld uit, dat andere mysterieuze woord dat me gemotiveerd heeft om het water over te steken tot hier. Groepen creëren energetische velden. Die kunnen kwalijk zijn, maar ook ‘heilig’, wanneer elke deelnemer zijn intentie zuiver zet en zuiver houdt. Dat veld leidt vanzelf tot wijsheid en ontwikkeling voor wie zich erin bevindt en er zich voor openstelt. Hoe mooi is dat?


Ik ga in gedachten naar de laatste waaknacht. Daar zitten we dan op onze stoeltjes. We hebben net tien dagen op zachte wijze aan onze intentie gewerkt, ons lichaam klaargemaakt, onze vraag uitgezocht. De meesten hebben elkaar pas vandaag voor het eerst ontmoet, hebben geen enkel wederzijds belang, misschien zien we elkaar nooit weer. Er komt een verbinding tot stand, vanzelf, een zuivere verbinding. ‘s Ochtends volgt er een ontlading, lachen, echt gieren, terwijl we niet geslapen hebben. Wat een humor, wat een kracht. Dat het machtig was, heerlijk en vol wijsheid, wist ik al. Nu weet ik ook hoe het komt. Intuïtie gaat kennis vooraf, dat vind ik een heel mooie gedachte om in uit te rusten.


Jij kan dit natuurlijk ook leren en ervaren. Informatie over onze iksplosie.waak-nachten en data, vind je hier: www.iksplosie.com/waak


Blij dit met je gedeeld te hebben.

Groetjes van Kristien & Nelle



Samen vormen wij het collectief i k s p l o s i e waarbinnen wij onder andere waaknachten organiseren.

Meer weten?

Kijk op www.iksplosie.com

Mail of schrijf ons!

kristien.dewolf@mypersonalcoach

info@vanelle.be









78 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comentarios


bottom of page